Geçmiş asla sona ermez, hatta geçmez bile diyen Faulkner birçoğumuzun belki de pek farkında olmadığı bir gerçeğe dikkat çekiyordu. İnsan olmanın acı gerçeklerinden biri de özellikle geçmişimiz duygusal acılar veya hayal kırıklıkları içeriyorsa geçmişi tekrarlamak üzere donanmış olmamızdır. Sevdiğimiz eşimizde, aşık olduğumuz sevgilimizde, beraber vakit geçirmekten keyif aldığımız arkadaşlarımızda farkında bile olmadan geçmişimizin önemli figürlerini yani ebeveynlerimizi görürüz. Geçmişi arkamızda bırakıp ilerlemek istememize rağmen ebeveynlerimizin yani aramızda çözümlenmemiş sorunların olduğu kişilerin rollerini şu an ve şimdi hayatımızda olan yeni birilerine vererek hayatımızı sürdürürüz. Sigmund Freud buna "aktarımlar" diyor. Aktarım bilinçdışı ve otomatiktir, duygusal olarak tıkanıklık yaratan sorunları çözümlemek üzere geçmişimize dönme arzusudur. Korku filmlerindeki huzursuz ruhlar gibi olayın gerçekleşmiş olduğu veya belki de tam istediğimiz şekilde gerçekleşmemiş olduğu ev ortamını yeni ilişkilerimizde yeniden canlandırmak, zaman, mekan ve kişiler değişse de aynı rolleri tekrarlamak isteriz.
Dr.Cem Keçe
Çağlayan Mah. 2018 Sok. Ayşe Atmaca Apt. No:1 Daire:7 Muratpaşa, ANTALYA
Bu sitede çerezler kullanılmaktadır. Sitede gezinmeye devam ederek çerezlerimizin kullanımını kabul etmiş olursunuz. Daha Fazla Bilgi
